zaterdag 28 februari 2009
Steeds beter contact
Inderdaad, zoals je kan lezen in de titel vlotten onze contacten hier steeds beter met de plaatselijke bevolking. Dit is goed voor onze bachelorproef maar ook aangenamer om stage te doen en dergelijke. Zo hebben we nu ook al enkele ouders gezien van kinderen die ons bedankten voor de goede lessen in school. Ook de twee jonge meisjes: Jolly en Janice die voor ons koken en onze was doen zijn al helemaal losgekomen. In het begin was het enkel van ‘Hello, how are you?’ maar nu vertellen ze echt wel al meer, plagen we elkaar, laten ze ons dingen proeven (en wij hen),… Wij zijn hier dus echt wel overal met open armen ontvangen. En toch… mis ik soms de leuke babbels met mijn pedagenootjes, het lekker eten van mijn moeder, het geplaag met mijn zussen, de knuffels van mijn vriend, onze warme douche,… Maar het is hier wel leuk, daar moet je niet aan twijfelen! Als ik opnieuw de kans zou krijgen zou ik hem terug met twee handen grijpen, het is de moeite waard! Zaterdag vertrekt Caroline, de lector van de studenten verpleegkunde en na de lunch gaan we met de auto naar Kasese om wat boodschappen te doen en terug eventjes op internet te kunnen (hopelijk)… Maar normaal gezien zullen we hier volgende week internet hebben want er is nu iemand gekomen met een modem en dergelijke en we zullen dus per maand voor het internet moeten betalen. Er kan wel maar steeds één iemand op dus we zullen wat moeten afspreken. Zondagmorgen eerst naar de mis en in de namiddag hebben we dan onze vergadering in school. O ja, we hebben donderdagavond een muis of rat zien binnenglippen in de kamer, dat was wel even schrikken! Ik heb zelfs in paniek op het bed gesprongen en zo per ongeluk het muskietennet van een medestudent afgetrokken… Gelukkig zagen we het dier na een tijdje terug naar buiten lopen en ik heb dan geholpen om het muskietennet terug te hangen… Eind goed, al goed dus
Stageverslag week 5
Maandag 23 februari:
Vandaag was mijn leraar afwezig en de andere leerkrachten wisten ook niet of hij ziek was dus stond ik de hele tijd alleen in de klas. Voor de speeltijd hebben we de cijfers herhaald en heb ik cijferkaartjes toegevoegd in de klas. Ik had al van 0 tot 19 opgehangen en heb nu tot cijfer 30 erbij gedaan. De kinderen konden dan de cijfers schrijven in hun schrift (van ieder kind andere cijfers naargelang de beginsituatie) en als slot deden we het telliedje van de vis en mochten sommige kinderen dit uitbeelden en vissen tekenen in het meer op het bord. Na de break heb ik eerst een halfuur de letters herhaald en het laatste halfuur hebben Bieke en ik klasoverschrijdend bewegingsopvoeding gegeven. Als opwarming (alhoewel dat hier meestal niet echt nodig is met het zonnetje…) hebben we enkele dansjes van vorige week herhaald. Als midden gaven we enkele basistikspelletjes en als slot deden we relaxatieoefeningen in een grote kring (een beetje alles door elkaar dus).In de namiddag hadden we een afspraak met Mr Tasi voor onze bachelorproef, hij is hier onze mentor voor het project ‘Brede School’. Hij stond erg positief tegenover onze ideeën en we hebben samen met hem beslist om als hoofdthema ‘hygiëne’ te nemen en om vooral samen te werken met de verpleegkundeschool hier.(Vandaag ben ik ook 4 jaar en 9 maanden samen met mijn vriend Jens…)
Dinsdag 24 februari:
Vandaag was mijn leraar: ‘meneer Bwambele Milton’ terug op school, blijkbaar is zijn moeder gisteren gestorven en daardoor was hij dus afwezig (familie gaat hier voor alles, wat ik wel mooi vindt). Voor de break heb ik geprobeerd een nieuwe wiskundige vaardigheid aan te brengen: ‘count en draw’. Nu leren de kinderen namelijk steeds de cijfers (the numbers) maar vaak begrijpen ze niet dat cijfer drie ook kan staan voor drie penselen, drie vissen,… Ze moeten dus proberen de link te leggen tussen het cijfer en het aantal voorwerpen/mensen,… Als inleiding telden we samen van 1 tot 30 en vroeg ik enkele dingen dat de kinderen konden tellen: hoeveel oren hebben we, hoeveel potloden heb ik in mijn hand,… Er moest dan steeds iemand aan het bord komen om het cijfer te noteren en een ander kind mocht dan het aantal kopjes, vissen, stippen,… erbij tekenen. Nadien deden ze dit elk afzonderlijk in hun schrift.Na de break heb ik de banken veranderd van plaats in de klas, we zitten nu in een U-vorm (een grote en een kleinere U en in het midden nog twee kleine rijen… ik heb namelijk 18 banken in mijn klas). Ik heb ook alle namen opgeschreven van de kinderen op een klein briefje en dit meegegeven met hen naar huis. De bedoeling is dat de ouders de naam verbeteren of opnieuw schrijven zodat ik de correcte naam (en de juiste spelling) weet. Vandaag heeft de verantwoordelijke van de kleuterschool: ‘Sarah’ de hele dag komen kijken in mijn klas (zij doet namelijk de evaluaties).Deze namiddag ben ik terug privéles gaan geven naar ‘Sjalom’.
Woensdag 25 februari:
De meeste kinderen hadden hun briefje terug mee met de verbeterde naam op dus ik kon hun correcte namen neerschrijven! (waarmee ik heel blij was) Er zit hier namelijk een heel systeem in de namen. Zo is de eerste naam van het kind ‘Mumbere’ als hij de eerste zoon is en beide grootouders nog leven, ‘Baluku’ als het de eerste zoon is maar als niet alle grootouders meer leven en van meisjes is de eerste naam ‘Masika’ als het het eerste meisje is en niet alle grootouders meer leven en ‘Musoki’ bij het eerste meisje en als wel nog alle grootouders leven. Dan heb je ook nog ‘Muhindo’ als het de eerste jongen is na enkele meisjes of het eerste meisje na enkele jongens enzovoort. De meeste kinderen hebben hier dus ongeveer 3 à 4 namen, wat in het begin soms echt moeilijk was om te begrijpen. Ik heb dan alle kinderen een naamkaartje laten versieren en dit hebben we dan (de leraar en ikzelf) met ‘buddies’ aan de tafels gehangen. Zo kunnen ze dan het hele schooljaar gebruikt worden, ook al verhuizen ze eens van plaats. Tijdens mijn onthaal kan ik nu dus ook aanwezigheden opnemen en we verkiezen nu ook elke dag een ‘King and Queen for one day’… deze kinderen mogen dan een kroon dragen, op de eerste rij zitten, de potloden uitdelen,…
Donderdag 26 februari:
Vandaag kunnen genieten van de voordelen van de naamkaartjes… het is echt veel beter! Ik kan de kinderen nu correct aanspreken en als er iemand praat of stoort in de les heeft het veel meer effect als je zijn/haar naam kan zeggen i.p.v. te wijzen of te wandelen tot daar en om stilte te vragen. Ik heb nu ook een beter zicht op kinderen die niet zo vaak naar school komen en dergelijke want in een klas met zoveel kinderen valt dit veel minder op. Ik heb de wiskundeles van ‘count en draw’ nog eventjes hernomen omdat nog niet alle kinderen dit begrepen. De kinderen die dit wel begrepen maakten al andere, moeilijkere oefeningen. Na de speeltijd een knutselles gegeven: ik heb eerst het verhaal van ‘the two builders’ voorgelezen en daarna mochten de kinderen zelf een huis ‘bouwen’ met takjes, blaadjes, gras,… op een A4 karton. Deze namiddag ben ik activiteiten gaan geven naar het weeshuis: we hebben tikspelletjes gespeeld, schrijfdans gedaan, luisterspelletjes,… De tijd vloog weer voorbij.
Vrijdag 27 februari:
Deze morgen les gaan geven naar het weeshuis, ik heb de wiskundeles van ‘match the same’ gegeven en de letters ‘p’ en ‘n’ leren schrijven. Voor mijn wiskundeles heb ik mijn uno-kaarten goed kunnen gebruiken: ik toonde aan dat het dezelfde cijfers waren maar enkel een ander kleur was en we speelden dan enkele spelletjes met deze kaarten. Het leukste vonden de kinderen dat ze elk een kaart kregen en dan het vriendje/vriendinnetje moesten zoeken met dezelfde kaart (hetzelfde cijfer). We hebben dit dan ook om het snelst gedaan en dergelijke en uiteraard hebben de kinderen dan ook deze oefeningen in hun schrift gemaakt. Ze moesten dus de gelijke cijfers met elkaar verbinden.Deze namiddag hebben Bieke en ik terug voorbereid voor onze bachelorproef. We hebben zondagnamiddag namelijk een vergadering in school met het leerkrachtenteam i.v.m de ontwikkelingsdoelen/eindtermen en ons project ‘school and community’. Deze namiddag hebben we ook een afspraak gemaakt met de verantwoordelijke van de verplegingsschool en we mogen maandagnamiddag al gaan. We hebben voorlopig echt geluk want meestal duurt alles hier wat lang. Hopelijk staan ze er dan ook zo positief tegenover als Reverend Benson en Mr Tasi. We hebben namelijk bedacht om de studenten van verpleegkunde/pediatrie tweemaal per jaar naar school te laten komen en er een medisch onderzoek te doen bij alle kinderen en hierna activiteiten te doen rond hygiëne. Bij de kleinsten kan dit een poppenspel zijn en gezamenlijk het gezicht wassen en de tanden poetsen maar in het lager onderwijs kunnen de kinderen zelf posters maken rond handen wassen, tanden poetsen, afvalpreventie,… Deze kunnen ze dan samen ophangen in de community (bij de school, het ziekenhuis,…).
Vandaag was mijn leraar afwezig en de andere leerkrachten wisten ook niet of hij ziek was dus stond ik de hele tijd alleen in de klas. Voor de speeltijd hebben we de cijfers herhaald en heb ik cijferkaartjes toegevoegd in de klas. Ik had al van 0 tot 19 opgehangen en heb nu tot cijfer 30 erbij gedaan. De kinderen konden dan de cijfers schrijven in hun schrift (van ieder kind andere cijfers naargelang de beginsituatie) en als slot deden we het telliedje van de vis en mochten sommige kinderen dit uitbeelden en vissen tekenen in het meer op het bord. Na de break heb ik eerst een halfuur de letters herhaald en het laatste halfuur hebben Bieke en ik klasoverschrijdend bewegingsopvoeding gegeven. Als opwarming (alhoewel dat hier meestal niet echt nodig is met het zonnetje…) hebben we enkele dansjes van vorige week herhaald. Als midden gaven we enkele basistikspelletjes en als slot deden we relaxatieoefeningen in een grote kring (een beetje alles door elkaar dus).In de namiddag hadden we een afspraak met Mr Tasi voor onze bachelorproef, hij is hier onze mentor voor het project ‘Brede School’. Hij stond erg positief tegenover onze ideeën en we hebben samen met hem beslist om als hoofdthema ‘hygiëne’ te nemen en om vooral samen te werken met de verpleegkundeschool hier.(Vandaag ben ik ook 4 jaar en 9 maanden samen met mijn vriend Jens…)
Dinsdag 24 februari:
Vandaag was mijn leraar: ‘meneer Bwambele Milton’ terug op school, blijkbaar is zijn moeder gisteren gestorven en daardoor was hij dus afwezig (familie gaat hier voor alles, wat ik wel mooi vindt). Voor de break heb ik geprobeerd een nieuwe wiskundige vaardigheid aan te brengen: ‘count en draw’. Nu leren de kinderen namelijk steeds de cijfers (the numbers) maar vaak begrijpen ze niet dat cijfer drie ook kan staan voor drie penselen, drie vissen,… Ze moeten dus proberen de link te leggen tussen het cijfer en het aantal voorwerpen/mensen,… Als inleiding telden we samen van 1 tot 30 en vroeg ik enkele dingen dat de kinderen konden tellen: hoeveel oren hebben we, hoeveel potloden heb ik in mijn hand,… Er moest dan steeds iemand aan het bord komen om het cijfer te noteren en een ander kind mocht dan het aantal kopjes, vissen, stippen,… erbij tekenen. Nadien deden ze dit elk afzonderlijk in hun schrift.Na de break heb ik de banken veranderd van plaats in de klas, we zitten nu in een U-vorm (een grote en een kleinere U en in het midden nog twee kleine rijen… ik heb namelijk 18 banken in mijn klas). Ik heb ook alle namen opgeschreven van de kinderen op een klein briefje en dit meegegeven met hen naar huis. De bedoeling is dat de ouders de naam verbeteren of opnieuw schrijven zodat ik de correcte naam (en de juiste spelling) weet. Vandaag heeft de verantwoordelijke van de kleuterschool: ‘Sarah’ de hele dag komen kijken in mijn klas (zij doet namelijk de evaluaties).Deze namiddag ben ik terug privéles gaan geven naar ‘Sjalom’.
Woensdag 25 februari:
De meeste kinderen hadden hun briefje terug mee met de verbeterde naam op dus ik kon hun correcte namen neerschrijven! (waarmee ik heel blij was) Er zit hier namelijk een heel systeem in de namen. Zo is de eerste naam van het kind ‘Mumbere’ als hij de eerste zoon is en beide grootouders nog leven, ‘Baluku’ als het de eerste zoon is maar als niet alle grootouders meer leven en van meisjes is de eerste naam ‘Masika’ als het het eerste meisje is en niet alle grootouders meer leven en ‘Musoki’ bij het eerste meisje en als wel nog alle grootouders leven. Dan heb je ook nog ‘Muhindo’ als het de eerste jongen is na enkele meisjes of het eerste meisje na enkele jongens enzovoort. De meeste kinderen hebben hier dus ongeveer 3 à 4 namen, wat in het begin soms echt moeilijk was om te begrijpen. Ik heb dan alle kinderen een naamkaartje laten versieren en dit hebben we dan (de leraar en ikzelf) met ‘buddies’ aan de tafels gehangen. Zo kunnen ze dan het hele schooljaar gebruikt worden, ook al verhuizen ze eens van plaats. Tijdens mijn onthaal kan ik nu dus ook aanwezigheden opnemen en we verkiezen nu ook elke dag een ‘King and Queen for one day’… deze kinderen mogen dan een kroon dragen, op de eerste rij zitten, de potloden uitdelen,…
Donderdag 26 februari:
Vandaag kunnen genieten van de voordelen van de naamkaartjes… het is echt veel beter! Ik kan de kinderen nu correct aanspreken en als er iemand praat of stoort in de les heeft het veel meer effect als je zijn/haar naam kan zeggen i.p.v. te wijzen of te wandelen tot daar en om stilte te vragen. Ik heb nu ook een beter zicht op kinderen die niet zo vaak naar school komen en dergelijke want in een klas met zoveel kinderen valt dit veel minder op. Ik heb de wiskundeles van ‘count en draw’ nog eventjes hernomen omdat nog niet alle kinderen dit begrepen. De kinderen die dit wel begrepen maakten al andere, moeilijkere oefeningen. Na de speeltijd een knutselles gegeven: ik heb eerst het verhaal van ‘the two builders’ voorgelezen en daarna mochten de kinderen zelf een huis ‘bouwen’ met takjes, blaadjes, gras,… op een A4 karton. Deze namiddag ben ik activiteiten gaan geven naar het weeshuis: we hebben tikspelletjes gespeeld, schrijfdans gedaan, luisterspelletjes,… De tijd vloog weer voorbij.
Vrijdag 27 februari:
Deze morgen les gaan geven naar het weeshuis, ik heb de wiskundeles van ‘match the same’ gegeven en de letters ‘p’ en ‘n’ leren schrijven. Voor mijn wiskundeles heb ik mijn uno-kaarten goed kunnen gebruiken: ik toonde aan dat het dezelfde cijfers waren maar enkel een ander kleur was en we speelden dan enkele spelletjes met deze kaarten. Het leukste vonden de kinderen dat ze elk een kaart kregen en dan het vriendje/vriendinnetje moesten zoeken met dezelfde kaart (hetzelfde cijfer). We hebben dit dan ook om het snelst gedaan en dergelijke en uiteraard hebben de kinderen dan ook deze oefeningen in hun schrift gemaakt. Ze moesten dus de gelijke cijfers met elkaar verbinden.Deze namiddag hebben Bieke en ik terug voorbereid voor onze bachelorproef. We hebben zondagnamiddag namelijk een vergadering in school met het leerkrachtenteam i.v.m de ontwikkelingsdoelen/eindtermen en ons project ‘school and community’. Deze namiddag hebben we ook een afspraak gemaakt met de verantwoordelijke van de verplegingsschool en we mogen maandagnamiddag al gaan. We hebben voorlopig echt geluk want meestal duurt alles hier wat lang. Hopelijk staan ze er dan ook zo positief tegenover als Reverend Benson en Mr Tasi. We hebben namelijk bedacht om de studenten van verpleegkunde/pediatrie tweemaal per jaar naar school te laten komen en er een medisch onderzoek te doen bij alle kinderen en hierna activiteiten te doen rond hygiëne. Bij de kleinsten kan dit een poppenspel zijn en gezamenlijk het gezicht wassen en de tanden poetsen maar in het lager onderwijs kunnen de kinderen zelf posters maken rond handen wassen, tanden poetsen, afvalpreventie,… Deze kunnen ze dan samen ophangen in de community (bij de school, het ziekenhuis,…).
dinsdag 24 februari 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)
